Zaterdag 12 september 155 bezoekers

Ga eens genieten van een wandeling op de oude begraafplaats (1875) aan het Reijerskoop waar natuur en rust samenkomen.

Sinds 2013 heeft het poortgebouw en de hele begraafplaats de status van gemeentelijk monument en zorgen vrijwilligers voor het onderhoud.

De neoclassicistische poort aan het Reijerskoop staat op 12 september wijd open om liefhebbers van cultuurhistorische monumenten te ontvangen en van veel bijzonders te laten genieten.

Op een zonnige vrijdagmiddag ging ik een kijkje nemen. Het is er rustig en toch ook levendig op de dodenakker. Het centrale met lavendel omzoomde pad wijst je vanzelf de weg. De levensgrote Taxodium distichum (moerascipres) trekt onmiddellijk de aandacht. Deze boom is niet voor niets opgenomen in de bomenroute van de VVV (inlichtingen bij Plantex). Ze overschaduwt door haar grote geveerde bladerdek een deel van de graven. Vrouwenmantel wuift je in overvloed tegemoet, de geraniums zijn uitgebloeid, maar de paarse Verbena torent hoog boven de planten uit.

Al die planten zijn er niet zomaar terecht gekomen. Zo’n zestien vrijwilligers schoffelen, snoeien en planten elke vrijdagmiddag. Een hechte club met veel verstand van zaken. En natuurlijk, als echte Boskopers rapen ze ook vuil. Gele, paarse en roze bloemen wisselen elkaar af en met het vele groen van taxussen, coniferen, cipressen en hulst is de aanblik bewonderenswaardig. De graven en zerken zijn zo nodig gerestaureerd en rechtgezet, maar de enigszins nostalgische aanblik van wat mos in de scheur van een oude zerk is bewaard gebleven.

Vlak achter de moerascipres groeit de Schone van Boskoop (Malus domestica), een goudrenet (goudreinet), gewonnen door de Boskoopse fruitteler en pomonoloog K.J.W. Ottolander (1827-1887). Die is daar op 27 maart j.l. naast het gerestaureerde graf van haar ontdekker geplant. Een geschenk van het Boomkwekerijmuseum, waar nog veel oude rassen van appels en peren groeien. De niet te missen grafsteen is versierd met appels en ander fruit en afgezet met smeedijzeren paaltjes met kettingen. Wij kennen deze Schone van Boskoop beter met de naam Goudreinet, in Duitsland kent men deze appel als Schöner von Boskoop en de Fransen zeggen wat romantischer Belle de Boskoop. Deze appel is uitermate geschikt voor het bakken van appeltaart en met oudejaar geniet menigeen van appelflappen van deze stevige goudreinetten.

Ik wandel over het kerkhof en lees de namen van vele bekende Boskopers. Koster, Straaten van Nes, Hoogendoorn, Hooftman, Guldemond en vele anderen. Er rust hier ook een burgemeester. En heeft u wel eens van de voornaam Schilleman gehoord?

Op mijn terugweg passeer ik de baarhuisjes, rechts en links van de poort. Twee stukadoors zijn bezig om een van de huisjes op te knappen, zodat de enkele begrafenis of bijzetting die nog plaats vindt, over een waardig ontvangstgebouwtje kan beschikken.

Als ik de poort gepasseerd ben, kijk ik nog even om en zie op de daklijst twee treurende figuren die een afgebroken zuil flankeren en de rouwende mens symboliseren. De drukte van het Reijerskoop overvalt me na de overweldigende en weldadige stilte van de begraafplaats.

Ik mijmer nog wat na over de graftekst van iemand die geboren is in 1950 en nog niet is overleden.

“Wat gij nu zijt was ik voor dezen, wat ik nu ben zult gij dra wezen”.

Heel bijzonder dat de planten rond zijn graf nu al worden bijgehouden!

Breng 12 september eens een bezoekje, u zult zeker geen spijt krijgen om wat uitgebreider kennis te maken met dit bijzondere monument!